Antykoagulacja pomostowa u chorych leczonych antagonistami witaminy K: aktualne zalecenia

Począwszy od wprowadzenia antagonistów witaminy K (VKA) ich odstawienie przed zabiegiem inwazyjnym oznacza kilkudniowy okres powrotu normalnej aktywności krzepnięcia. Ponieważ czas tej normalizacji jest osobniczo zmienny, pojawiła się koncepcja stosowania heparyn, aby z jednej strony zapewnić utrzymanie supresji krzepnięcia krwi jak najdłużej, a z drugiej aby czas pełnej aktywności krzepnięcia był jak najkrótszy i dotyczył tylko okresu bezpośrednio przed, w czasie i po inwazyjnej interwencji. Ponieważ mocne dane wskazują, że każdy spadek INR poniżej 2,0 u większości chorych wymagających przewlekłego stosowania VKA zwiększa ryzyko incydentu zakrzepowo-zatorowego od 0,5% do kilku procent w ciągu 30 dni od przyjęcia ostatniej dawki VKA (największe ryzyko u chorych z protezą mechaniczną zastawki serca w pozycji mitralnej), antykoagulacja pomostowa, zwana leczeniem pomostowym, jest powszechnie stosowana w praktyce.