Potencjalne „pułapki” w testach laboratoryjnych oznaczania dimeru D (D-D)
Dimer D (D-D) jest biomarkerem jednoczesnej aktywacji krzepnięcia i fibrynolizy, rutynowo stosowanym w celu wykluczenia zatoru tętnicy płucnej (ZTP) i/lub żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), w połączeniu z kliniczną oceną prawdopodobieństwa. Wykorzystanie i zastosowanie testów zależy w dużej mierze od rodzaju użytego testu. Wyniki testów do oznaczania D-D mogą być obarczone błędami występującymi w fazie przedanalitycznej, analitycznej i poanalitycznej. Dlatego istotna jest decyzja o celowości badań D-D w rozpoznawaniu ZTP i ŻChZZ oraz omówienie zmiennych, które mogą wpływać na jakość oceny laboratoryjno – klinicznej.
Szanowni użytkownicy,
informujemy, że część materiałów udostępnianych na stronie Hemostaza.edu.pl jest przeznaczona wyłącznie dla lekarzy.
Wynika to z regulacji prawnych, do których musimy się stosować.
