Kobieca konferencja WFH

Bardzo osobiste i poruszające wystąpienia m. in. Yannick Collé, współzałożycielki francuskiego Komitetu Kobiet ze Skazami Krwotocznymi, bardzo szybko przestawiło uwagę uczestniczek na perspektywę niezwykle ludzką, nieformalną, rzadko spotykaną na konferencjach. Taki właśnie intymny klimat daje się wychwycić na tych wydarzeniach, które poświęcone są kobiecym historiom. A może właśnie herstoriom. Bowiem spotkania poświęcone kobietom są przede wszystkim okazją, by to ich historie pokazać. Kiedy udzieli się kobietom głosu, one same, choć mieszkają w różnych zakątkach świata, mówią różnymi językami i reprezentują odmienne kultury, potrafią wyrazić, nazwać i opisać sytuacje, z którymi tylko kobiety sobie poradzić potrafią. Mężczyznom jakoś łatwiej przychodzi akceptacja zastanego stanu rzeczy. Trójjęzyczna sesja „To babska sprawa. Naprawdę?” pokazała, że warto próbować, że zawsze można zacząć coś zmieniać na lepsze, by sprawić, żeby finalnie było lepiej, zwłaszcza, gdy jest się za zamkniętą kurtyną patriarchatu.

Wiele kobiet ma za sobą długie i męczące etapy diagnostyczne, wiele z nich krwawi po cichu, pod parasolem traumy i tabu. Trauma i tabu oddzielają od świata, tworzą zasłonę, która właściwie nie wiadomo, kogo chroni bardziej – świat przed nami czy nas przed światem. A może jedno nie wyklucza drugiego? My musimy być gotowe, by o sobie opowiedzieć światu, od świata zaś oczekujemy, że będzie gotów na przyjęcie naszej historii. Problemem jest normalizacja cierpienia, przyzwyczajenie, że tak ma być i zmieniać niczego nie warto. Jeśli jednak niczego nie zmienimy, stygmatyzacja, tabu i trauma zasłonią nam świat. To spotkanie na kobiecym szczycie otworzyło kolejne okna. Teraz widać więcej. Następna „babska” okazja będzie już w kwietniu 2024 r., na Światowym Kongresie WFH, czyli niebawem.