Nomenklatura leków przeciwzakrzepowych: aktualne zalecenia International Society on Thrombosis and Hemostasis

W ostatnich latach leczenie przeciwzakrzepowe wykroczyło daleko poza stosowane przez kilka dziesięcioleci preparaty heparyn i antywitamin K. Przede wszystkim pojawiły się bezpośrednie doustne inhibitory czynnika Xa i trombiny, które stały się podstawowymi lekami w profilaktyce powikłań zakrzepowo-zatorowych w migotaniu przedsionków i żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Pojawiło się określenie direct oral anticoagulants (DOAC). Jednakże ostatnio intensywnym badaniom poddawane są preparaty hamujące czynnik XI oraz czynnik XII, o najpewniej korzystniejszym stosunku korzyści do ryzyka, różnych drogach podawania, a w niektórych przypadkach, także całkiem nowych wskazaniach, np. we wrodzonym obrzęku naczynioruchowym. Stąd Komitet ISTH do Spraw Kontroli Leczenia Przeciwzakrzepowego (ISTH Scientific and Standardization Committee on the Control of Anticoagulation) postanowił opracować nowe zasady nazewnictwa leków przeciwzakrzepowych.