Zakres tematyczny XXXII Zjazdu PTHiT jest bardzo bogaty: będziemy rozmawiać na temat najnowszych doniesień naukowych, terapii genowych i komórkowych, przełomów w hematologii, a także innowacyjnych technologii zapewnienia bezpieczeństwa preparatów krwi w transfuzjologii – mówi prof. dr hab. n. med. Jan Maciej Zaucha, przewodniczący Komitetu Naukowego XXXII Zjazdu Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów, kierownik Katedry i Kliniki Hematologii, Transplantologii i Terapii Komórkowych Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.
Marstacymab jest przeciwciałem monoklonalnym blokującym inhibitor zależnej od czynnika tkankowego drogi krzepnięcia (anti-tissue factor pathway inhibitor, anti-TFPI). Zakończone badania kliniczne 3 fazy potwierdziły jego skuteczność i bezpieczeństwo w profilaktyce krwawień u chorych na hemofilię A i B. Okres półtrwania marstacymabu wynosi 7-10 dni przy podawaniu dożylnym oraz 16-18 przy podawaniu podskórnym. Leczenie rozpoczyna się od podawanej podskórnie pojedynczej dawki nasycającej wynoszącej 300 mg. Następnie stosuje się 150 mg raz w tygodniu, również podskórnie. U pacjentów, u których obserwuje się nawracające krwawienia przebijające dawkę można zwiększyć do 300 mg/tydzień.
Podczas XVIII konferencji "Postępy w hemostazie" podzielono się nowymi metodami rozpoznawania i monitorowania zaburzeń hemostazy. Wykłady specjalistów są już dostępne w formie relacji cyfrowych.
Interakcje między żywnością a doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi (OAC) zaburzają komfort życia pacjentów, utrudniają przestrzeganie zaleceń lekarskich i skuteczność działania leków, co zagraża bezpieczeństwu pacjentów i pogarsza jakość ich życia. Dotychczas odnotowano ponad 68 produktów spożywczych, ziół i suplementów diety, które wpływają na skuteczność warfaryny. Biorąc pod uwagę wąski zakres terapeutyczny antagonistów witaminy K (VKA, Vitamin K Antagonists), interakcje między lekami a żywnością mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zdarzeń krwotocznych lub zakrzepowych.
Wrodzona zakrzepowa plamica małopłytkowa (cTTP) jest jedną z najrzadszych chorób układu krwiotwórczego. Jej leczenie wymaga częstych hospitalizacji pacjentów celem podania wlewu osocza. AOTMiT w opublikowanym „Wykazie technologii lekowych o wysokim poziomie innowacyjności” wskazała nowy lek, który może znacznie uprościć terapię.
Hemofilia A to wrodzona skaza krwotoczna spowodowana niedoborem czynnika krzepnięcia VIII (factor VIII, FVIII). Najbardziej charakterystycznym objawem hemofilii są wylewy do stawów. Prowadzą one do postępującej i nieodwracalnej artropatii hemofilowej. Z powodu artropatii pacjenci z hemofilią często wymagają zabiegów ortopedycznych.
Obecnie długość życia chorych na wrodzone skazy krwotoczne znacząco się wydłużyła. W związku z powyższym pacjenci ci cierpią na choroby wieku starszego i często wymagają leczenia przeciwzakrzepowego.
Zapraszamy do wysłuchania wykładu prof. dr. hab. n. med. Jerzego Windygi pt. "iTTP – czego jeszcze nie wiemy?"
Dla wielu osób hemofilia to wciąż tajemnicze schorzenie – rzadkie, trudne, obce. Tymczasem dla tysięcy rodzin w Polsce to codzienność pełna wyzwań, ale i nadziei. Dzięki postępowi w leczeniu i rosnącej świadomości społecznej, życie z hemofilią nie musi oznaczać rezygnacji z marzeń i planów. Kampania „Jeden Krok. Wielkie Możliwości” przypomina, że nawet drobna zmiana w podejściu może otworzyć drogę do nowej jakości życia. Bo czasem wystarczy jeden krok, by zobaczyć więcej.
Wrodzona naczyniakowatość krwotoczna (hereditary hemorrhagic telangiectasia; HHT) to rzadka (1:5000), wrodzona naczyniowa skaza krwotoczna (znana w Polsce częściej pod nazwą Zespół Rendu-Oslera-Webera – przyp. tłum.), charakteryzująca się malformacjami tętniczo-żylnymi pod postacią teleangiektazji błon śluzowych jamy ustnej, nosa, warg i palców, a rzadziej także jelit, oskrzeli i innych narządów wewnętrznych.
W czerwcu 2025 roku na stronie Rządowego Centrum Legislacji opublikowano projekt nowelizacji Ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Projekt – choć dopiero na etapie uzgodnień – już teraz wywołuje olbrzymie poruszenie. Potocznie określany jako „lex szarlatan”, stanowi jedną z najbardziej ambitnych prób uporządkowania rynku usług zdrowotnych i okołozdrowotnych w Polsce – w tym także tych, które dotąd funkcjonowały w tzw. „szarej strefie”.
Jak dotąd nie ustalono optymalnej dawki leków przeciwkrzepliwych, którą należy stosować w przedłużonym leczeniu (wtórnej profilaktyce) żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) u chorych, którzy są obarczeni wysokim ryzykiem nawrotu.
Zapraszamy do wysłuchania wykładu prof. dr hab. n. med. Marii Podolak-Dawidziak pt. "Od objawów do rozpoznania i leczenia pacjenta z iTTP".
Heparyna jest syntetyzowana w komórkach tucznych. W warunkach fizjologicznych heparyna nie występuje w śródbłonku naczyniowym; jednak w przypadku uszkodzenia naczyń krwionośnych heparyna jest uwalniana do miejsca uszkodzenia z ziarnistości bazofilów i komórek tucznych. W miejscu uszkodzenia naczyń krwionośnych heparyna pomaga utrzymać prawidłowy przepływ krwi poprzez zrównoważenie aktywnych procesów przeciwzakrzepowych i prozakrzepowych.
U osób, które przebyły epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) leki przeciwkrzepliwe istotnie zmniejszają ryzyko nawrotów choroby. W trzeciej dekadzie lat dwutysięcznych większość międzynarodowych zaleceń przedkłada w tym wskazaniu stosowanie bezpośrednich doustnych inhibitorów krzepnięcia (DOAC, direct oral anticoagulants) nad stosowaną od lat warfarynę (do 2006 roku w Polsce jedyną dostępną antywitaminą K był acenokumarol – przyp. tłum.).
Rekomendacje opracowane przez grupę ekspertów Polskiego Towarzystwa Onkologii i Hematologii Dziecięcej przedstawiają kompleksowe i praktyczne wytyczne dotyczące stosowania terapii indukcji tolerancji immunologicznej (ITI) u dzieci z hemofilią A i inhibitorem czynnika VIII (FVIII).
W dniach 6-7 czerwca 2025 r. w Gdańsku odbędą się bezpłatne warsztaty edukacyjne skierowane zarówno do dorosłych pacjentów, jak i rodzin dzieci z hemofilią. To wyjątkowa okazja, by zdobyć aktualną wiedzę, porozmawiać z ekspertami i spotkać innych, którzy mierzą się z podobnymi wyzwaniami.
Choroba von Willebranda (von Willebrand disease, VWD) jest wrodzoną, najczęściej występującą skazą krwotoczną, charakteryzującą się ilościowymi lub jakościowymi defektami czynnika von Willebranda (von Willebrand factor, VWF). W wyniku niedoboru VWF dochodzi także do zmniejszenia aktywności czynnika krzepnięcia VIII (factor VIII, FVIII).
Zapraszamy do wysłuchania wykładu dr hab. n. med. Moniki Biernat pt. "Wytyczne Brytyjskiego Towarzystwa Hematologicznego – diagnostyka i leczenie mikroangiopatii zakrzepowych".
Hemofilia to rzadka, przewlekła choroba genetyczna, która wpływa na zdolność krwi do krzepnięcia. Choć może wydawać się odległym problemem, dotyka ona bezpośrednio tysięcy osób w Polsce i ich rodzin. Codzienne życie z hemofilią może być wyzwaniem, ale dzięki postępowi w medycynie, wsparciu specjalistów i odpowiedniej edukacji możliwe jest prowadzenie aktywnego, pełnego życia. Właśnie z myślą o pacjentach i ich bliskich ruszyła kampania edukacyjna "Jeden Krok. Wielkie Możliwości", której celem jest zmiana myślenia o hemofilii i pokazanie, jak wiele można zmienić, stawiając ten pierwszy krok.
Nowotwór złośliwy jest silnym czynnikiem ryzyka wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ). Zalecenia towarzystw onkologicznych i hematologicznych sugerują, aby stosować farmakologiczną profilaktykę przeciwzakrzepową u ambulatoryjnych chorych obarczonych wysokim ryzykiem zakrzepicy związanej z chorobą nowotworową (CAT, cancer associated thrombosis).
Czy zmiany organizacyjne mogą poprawić jakość życia? Prof. Jerzy Windyga wyjaśnia, co się zmienia i co to oznacza dla pacjentów.