Aktualności

Skala ryzyka VTE-PREDICT

U chorych leczonych z powodu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), po zakończeniu obowiązkowego trzymiesięcznego leczenia podstawowego, kluczową decyzją, którą obecnie podejmuje lekarz wraz z właściwie poinformowanym chorym jest zaprzestanie, lub bezterminowa kontynuacja leczenia przeciwzakrzepowego.. Na decyzję tę zasadniczy wpływ ma ocena ryzyka nawrotu ŻChZZ oraz ryzyka krwawienia (ok.1-2% rocznie), jeśli leczenie przeciwzakrzepowe miałoby być kontynuowane. O ile w przypadku dużych, przemijających czynników ryzyka (duży uraz,  zabieg chirurgiczny) ryzyko nawrotu jest niewielkie (z reguły 3% rocznie, lub nawet mniej).

U chorych na hemofilię fenotyp krwotoczny koreluje z ilością generowanej trombiny. Za odmienne ilości wytwarzanej trombiny u pacjentów z porównywalną aktywnością czynnika krzepnięcia VIII (factor VIII, FVIII) czy IX (factor IX, FIX) odpowiadają różnice w stężeniach naturalnych antykoagulantów w tym antytrombiny (antithrombin, AT). Antytrombina hamuje nie tylko generację trombiny, ale także neutralizuje  już wytworzony enzym. Jej niedobór wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych. U osób zdrowych stężenie AT waha się w zakresie 80-120 j.m./dl.

Firma Werfen serdecznie zaprasza Czytelników portalu hemostaza.edu.pl do zajrzenia na ogólnie dostępną, edukacyjną stronę internetową poświęconą  zaburzeniom hemostazy u kobiet. Znajdują się na niej  podkasty i webinary,  poruszające tematykę zaburzeń krzepnięcia u kobiet i dziewcząt,  związane z kampaniami świadomościowymi  Werfen -„2023 Awareness Campaign on Women and Girls with Bleeding Disorders” i „2022 Awareness Campaign on Bleeding and Thrombotic Disorders in Women”

Chorzy na chorobę nowotworową są siedmiokrotnie bardziej narażeni na wystąpienie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) w porównaniu z osobami zdrowymi. U takich chorych po przebyciu epizodu ŻChZZ współczesne zalecenia sugerują długotrwałą profilaktykę przeciwzakrzepową heparynami drobnocząsteczkowymi. Współczesne badania wskazują także na wysoką skuteczność stosowania bezpośrednich, doustnych inhibitorów krzepnięcia (DOAC). Badania te analizowały jednak skuteczność pojedynczych DOAC w porównaniu z dalterparyną (badania CARAVAGGIO, ADAM-VTE, SELECT-D, HOKUSAI_VTE Cancer – wnioski z tych badań omawiano już wcześniej na łamach naszego Portalu – przyp. red.).

Niewielkie mieszkanie w starej kamienicy w sercu małego miasteczka. Ul. Bohaterów Stalingradu 2. Dziadek Franciszek stoi na schodach patrząc w kierunku rynku. Zawsze w garniturze, nigdy nie widziałam go ubranego inaczej. Zresztą, był w końcu krawcem garniturowym, pewnie to, co miał na sobie, uszył sam. Nie zapytałam go o to nigdy. Na mój widok zazwyczaj wyciągał portfel i zapraszał na lody, kiosk z lodami włoskimi był tuż obok. Uwielbiałam ten śmietankowy moment.

W dniu 7 lipca 2023 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (Food and Drug Administration, FDA) zatwierdziła terapię genową valoctogene roxaparvovec (Roctavian) firmy BioMarin w leczeniu dorosłych pacjentów z ciężką postacią hemofilii A. Decyzja została wydana na podstawie wyników III fazy badania klinicznego GENEr8-1. Obecnie około połowa pacjentów z najcięższą postacią hemofilii A poddawana jest dożylnym wlewom czynnika VIII (FVIII) dwa do trzech razy w tygodniu lub otrzymuje bispecyficzne przeciwciało monoklonalne jeden do czterech razy w miesiącu. Pomimo tego wielu pacjentów nadal cierpi z powodu krwawień, które mogą prowadzić do ciężkich powikłań. Odpowiadając na tę niezaspokojoną potrzebę, produkt Roctavian firmy BioMarin jest podawany w pojedynczej infuzji i dostarcza funkcjonalny gen, który umożliwia organizmowi niezależne wytwarzanie FVIII. To innowacyjne podejście zmniejsza obciążenie związane z leczeniem, eliminując potrzebę ciągłej profilaktyki hemofilii.

Choroba nowotworowa wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ). Poczynione w ostatnich latach postępy w diagnostyce i leczeniu chorób nowotworowych, przedłużając życie chorych mogły jednocześnie istotnie zmienić zapadalność na żylną chorobę zakrzepowo-zatorową. Stąd postanowiono ocenić aktualną częstość występowania ŻChZZ u chorych na nowotwory w oparciu o duńskie populacyjne rejestry zdrowia, które obejmują szereg danych dotyczących opieki zdrowotnej całej ludności Danii.

Od kilkunastu dni trwają wakacje, a sezon urlopowy niemal dosłownie nabiera rumieńców. Tymczasem trwają już przygotowania do wrześniowego, trzeciego szczytu poświęconego kobietom i dziewczętom ze skazami krwotocznymi. Organizowane przez World Federation of Hemophilia (WFH) spotkanie odbędzie się w trybie wirtualnym. Poprzednia edycja, z której szczegółową relację zamieściliśmy na portalu hemostaza.edu.pl: Global Summit WFH: Kobiety i Dziewczęta ze skazami  krowotocznymi pokazała, jak ważna jest wzajemna wielokulturowa wymiana doświadczeń, nie tylko w zakresie wsparcia, ale przede wszystkim w kwestii możliwych rozwiązań i ułatwień, tak ważnych, gdy ze swoją chorobą zostajemy same/sami. 

Pojawienie się inhibitora do czynnika VIII w związku ze stosowaniem terapii substytucyjnej jest jednym z najpoważniejszych powikłań i stanowi ogromne wyzwanie w leczeniu hemofilii A. Zwiększa ryzyko chorobowości i śmierci pacjenta, a przede wszystkim w znacznym stopniu obniża jakość życia i szybko prowadzi do inwalidztwa.

55-letnia pacjentka została przywieziona karetką do szpitala z powodu zaburzeń mowy i osłabienia siły mięśniowej po stronie lewej. Obserwowano u niej smoliste stolce, fusowate wymioty i krwiomocz. W wywiadzie: zespół Sjӧgrena leczony metotreksatem i prednizonem.

Podczas posiedzenia Rady Przejrzystości, 12 czerwca 2023 r. uchwalona została opinia nr 108/2023 w sprawie zasadności włączenia produktu leczniczego Hemlibra (emicizumab) do modułu 4 programu polityki zdrowotnej "Narodowy Program Leczenia Chorych na Hemofilię i Pokrewne Skazy Krwotoczne na lata 2024-2028" we wskazaniu: w profilaktyce krwawień u chorych na ciężką hemofilię A bez inhibitorów czynnika VIII.

Diagnoza hemofilii ma ogromny wpływ na całe życie zarówno osoby chorej, jak i całej jej rodziny. Związana jest z nieustannym planowaniem i ochroną przez jakimikolwiek urazami. Dlatego też wiele osób z taką diagnozą uznaje, że w ich sytuacji dalekie podróże i poznawanie świata jest niemożliwe. W tym artykule chcemy jednak pokazać, że z hemofilią można, a nawet warto wyjeżdżać, zarówno z całą rodziną, jak i samodzielnie. Potrzebne jest jednak odpowiedni sposób przygotowania, zaopatrzenie i dokumentacja, o czym znajdziecie więcej informacji poniżej.

Wydawać by się mogło, że jest najważniejszy przede wszystkim dla chłopców. Że uczy ich męskości, wdraża w niekobiece i tylko mężczyznom znane historie i spojrzenia na świat. Uczy tak potrzebnego dystansu. Do życia, do spraw, które wydają się najważniejsze na świecie, a w rzeczywistości są „tylko” ważne. To on pokazuje, jak otrzepać piasek z kolan i powiedzieć sobie i światu: "To nic, tylko się przewróciłem, już nie boli!" Jest przeciwwagą empatycznego spojrzenia zatroskanej matki, która raczej będzie skłonna tak zabezpieczyć otoczenie, by pociecha nie upadła. Musi upaść. Jeśli nie upadnie, nie nauczy się, jak wstawać.

Skuteczność leczenia agonistami receptora dla trombopoetyny (thrombopoietin receptor agonists, TPO-RAs) ocenia się na 59-88% przypadków. U większości chorych po zakończeniu terapii liczba płytek krwi spada do wartości obserwowanych przed jej rozpoczęciem. Jednak u części pacjentów (25-40%) po wstrzymaniu leczenia obserwuje się trwałą remisję (sustained remission off-treatment, SROT). Wydaje się, że osiągnięcie trwalej remisji związane jest z immunomodulującym działaniem TPO-RAs.

16 czerwca 2023 r. odbyła się konferencja "Pacjentocentryzm", w czasie której Fundacja MY PACJENCI wręczyła nagrody LIDER PACJENTOCENTRYZMU imienia Ewy Borek.

Zapraszamy Państwa do obejrzenia relacji cyfrowej z XVI Konferencji pt. „Postępy w hemostazie”, która odbyła się w Gdyni w dniach 25 i 26 maja 2023 r. Podczas spotkania eksperci omawiali nowości z zakresu diagnostyki i leczenia zaburzeń hemostazy. 

Fibrynoliza jest serią reakcji enzymatycznych, podczas których dochodzi do rozkładu nierozpuszczalnej fibryny. Aktywatory plazminogenu przekształcają zymogen plazminogenu w aktywną plazminę - proteazę serynową, która rozszczepia i rozpuszcza sieci fibrynowe do produktów degradacji fibryny (FDP) [1]. Fibrynoliza zależy od ilości i jakości różnych enzymów fibrynolitycznych, takich jak tkankowy aktywator plazminogenu (tPA) i plazmina, ich inhibitorów: inhibitora aktywatora plazminogenu typu 1 (PAI-1) i alfa-2-antyplazminy (α₂AP) oraz struktury skrzepu. Fibrynoliza jest dodatkowo regulowana przez inhibitor fibrynolizy aktywowany przez trombinę (TAFI, proCPU), który hamuje aktywację przemian plazminogenu przez tPA [2,3].

Wytyczne zostały opracowane w imieniu Międzynarodowej Rady ds. Standaryzacji w Hematologii (ICSH) i skupiają się na dwóch testach koagulologicznych wykonywanych w miejscu opieki nad pacjentem (POC), a mianowicie na oznaczeniu czasu protrombinowego i wyznaczeniu Międzynarodowego Znormalizowanego Współczynnika (INR) oraz oznaczeniu dimeru D (D-D). Opieka podstawowa obejmuje placówki przyszpitalne i pozaszpitalne, a niniejsze wytyczne są przeznaczone do użytku przez pracowników służby zdrowia wykonujących testy INR lub D-D. Zalecenia opierają się na danych opublikowanych w recenzowanym piśmiennictwie oraz opiniach ekspertów i powinny stanowić uzupełnienie regionalnych wymagań i przepisów.

Choroba nowotworowa jest silnym czynnikiem ryzyka wystąpienia epizodu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), występując u 5-20% chorych z aktywnym nowotworem złośliwym. Z kolei około 20% przypadków potwierdzonej ŻChZZ obserwujemy u chorych na nowotwór [1].  Ryzyko zmienia się w szerokich granicach w zależności od rodzaju nowotworu, stosowanego leczenia, innych współistniejących indywidualnych czynników ryzyka ŻChZZ, jak i hospitalizacji.

W imieniu firmy Werfen serdecznie zapraszamy na webinar "Diagnostyka choroby von Willebranda w świetle nowych wytycznych", który odbędzie się  w dniu 14 czerwca 2023r o godz.13:00.

Wprowadzenie cewnika do żyły centralnej (CVC) jest często wykonywaną procedurą inwazyjną, która umożliwia podawanie leków wazoaktywnych, roztworów drażniących lub hipertonicznych (np. żywienia pozajelitowego), jednoczesne wlewy wielu leków, a także hemodializę. Ogólnie około 18% hospitalizowanych jest poddawanych wszczepianiu CVC podczas przyjęcia, a liczba ta jest większa na oddziale hematologii lub na oddziale intensywnej terapii (OIOM), gdzie chorzy również często mają małopłytkowość.

Właśnie zakończyliśmy na portalu www.hemostaza.edu.pl publikację prezentacji wygłoszonych podczas ogólnopolskich warsztatów dla chorych na hemofilię. Wspomniane warsztaty zbiegły się w czasie z tegorocznym Światowym Dniem Chorych na Hemofilię.